|
Rzadko
się zdarza, by sala koncertowa została nazwana od imienia
konstruktora techniki. Raczej nazywa się je od np. sławnych muzyków.
Jednak ta jedna z największych sal koncertowych w Nowym Jorku nosi
imię Avery FISHER. Jest to hołd dla pioniera techniki audio za
działalność charytatywną oraz konstrukcje, które dostarczyły masom
możności słuchania muzyki poważnej.
Avery FISHER założył w 1945 firmę „The Fisher”, która przez
następnych 30 lat była jedną z ikon HiFi w USA. "The Fisher"
dostarczał amerykanom radioodbiorniki o wysokiej jakości, konsole,
wzmacniacze, przedwzmacniacze, monobloki i amplitunery. Zajmował się
także techniką gramofonową i kolumnami głośnikowymi. Końcem lat
pięćdziesiątych firma rozpoczęła produkcję stereofonicznych
amplitunerów lampowych; początkowo pracujących w systemie multicast,
a poźniej MPX. The Fisher wypuścił parę modeli na lampach EL84 i
7591 oraz 7868. Bez względu jednak za zastosowane rozwiązania
elektroniczne wizualnie wszystkie one były do siebie bardzo podobne.
Widząc jeden można było łatwo rozpoznać inne wyroby FISHER-a. Front
amplitunerów była to anodowana na pastelowy brąz blacha aluminiowa,
gałki zrobione były z twardego plastiku w kolorze brązowym i miały
metalowe „oczko” z przodu. Skala szklana pośrodku frontu.
Rodzinę amplitunerów zamykały najwyższe modele 500C i 800C. Różniły
się między sobą możliwością pracy w zakresie fal średnich – to model
800C. Cechą która je wyróżniała to głowica UKF, dzięki której te
modele FISHER-a zdobyły reputację najbardziej czułych amplitunerów.
Zawierała ona ówczesną nowość – miniaturowe metalowe lampy
„nuvistor”. Tańszą opcją było nabycie modelu 400. Była to zubożona o
wskaźnik sygnału 500C. Lampy octalowe 7591 zostały zastąpione przez
novarowe odpowiedniki 7868. jeszcze tańszym modelem na lampach 7591
był 500B. Miał on wskaźnik dostrojenia/mpx skonstruowany na
„magicznym oku” EM84 i nie został wyposażony w gniazdo na słuchawki.
Głowica UKF pracowała na podwójnej triodzie i przez to miała
mniejszą czułość. Z kolei słabszej mocy model 600 napędzany był
lampami 6BQ5 czyli EL84 pracującymi w układzie push&pull. Nie
miał na pokładzie dekodera MPX, ale za to miał dwa oddzielne tory
AM/FM. Wskaźniki dostrojenia na „oczkach” EM84. Charakterystyczne
dla konstrukcji FISHER-a było ograniczanie ilości typów lamp we
wzmacniaczach. Poza wymienionymi lampami końcowymi w innych blokach
jak przedwzmacniacz gramofonowy i regulacji pasma były to ECC83. Tak
zwane "drivery" czyli lampy sterujące to też były 12AX7 / ECC83.
Znacznie upraszczało to serwisowanie. Oczywiście wszystkie
lampy sygnowane były logo Fisher'a, a produkowane przez Telefunkena
lub Philipsa. Era stereofonicznych amplitunerów lampowych FISHER-a
zakończyła się w drugiej połowie lat 60-tych wprowadzeniem do
sprzedaży modeli półprzewodnikowych z literką „T”.
Ilość wyprodukowanych przez The Fisher stereofonicznych urządzeń
lampowych była ogromna i jest ich dość dużo na rynku „vintage”.
Doskonała jakość produkcji i użytych podzespołów gwarantuje ich
pracę przez następnych kilkadziesiąt lat. |