Fisher radio Corporation New york

Fisher 500B

Rzadko się zdarza, by sala koncertowa została nazwana od imienia konstruktora techniki. Raczej nazywa się je od np. sławnych muzyków. Jednak ta jedna z największych sal koncertowych w Nowym Jorku nosi imię Avery FISHER. Jest to hołd dla pioniera techniki audio za działalność charytatywną oraz konstrukcje, które dostarczyły masom możności słuchania muzyki poważnej.
Avery FISHER założył w 1945 firmę „The Fisher”, która przez następnych 30 lat była jedną z ikon HiFi w USA. "The Fisher" dostarczał amerykanom radioodbiorniki o wysokiej jakości, konsole, wzmacniacze, przedwzmacniacze, monobloki i amplitunery. Zajmował się także techniką gramofonową i kolumnami głośnikowymi. Końcem lat pięćdziesiątych firma rozpoczęła produkcję stereofonicznych amplitunerów lampowych; początkowo pracujących w systemie multicast, a poźniej MPX. The Fisher wypuścił parę modeli na lampach EL84 i 7591 oraz 7868. Bez względu jednak za zastosowane rozwiązania elektroniczne wizualnie wszystkie one były do siebie bardzo podobne. Widząc jeden można było łatwo rozpoznać inne wyroby FISHER-a. Front amplitunerów była to anodowana na pastelowy brąz blacha aluminiowa, gałki zrobione były z twardego plastiku w kolorze brązowym i miały metalowe „oczko” z przodu. Skala szklana pośrodku frontu.
Rodzinę amplitunerów zamykały najwyższe modele 500C i 800C. Różniły się między sobą możliwością pracy w zakresie fal średnich – to model 800C. Cechą która je wyróżniała to głowica UKF, dzięki której te modele FISHER-a zdobyły reputację najbardziej czułych amplitunerów. Zawierała ona ówczesną nowość – miniaturowe metalowe lampy „nuvistor”. Tańszą opcją było nabycie modelu 400. Była to zubożona o wskaźnik sygnału 500C. Lampy octalowe 7591 zostały zastąpione przez novarowe odpowiedniki 7868. jeszcze tańszym modelem na lampach 7591 był 500B. Miał on wskaźnik dostrojenia/mpx skonstruowany na „magicznym oku” EM84 i nie został wyposażony w gniazdo na słuchawki. Głowica UKF pracowała na podwójnej triodzie i przez to miała mniejszą czułość. Z kolei słabszej mocy model 600 napędzany był lampami 6BQ5 czyli EL84 pracującymi w układzie push&pull. Nie miał na pokładzie dekodera MPX, ale za to miał dwa oddzielne tory AM/FM. Wskaźniki dostrojenia na „oczkach” EM84. Charakterystyczne dla konstrukcji FISHER-a było ograniczanie ilości typów lamp we wzmacniaczach. Poza wymienionymi lampami końcowymi w innych blokach jak przedwzmacniacz gramofonowy i regulacji pasma były to ECC83. Tak zwane "drivery" czyli lampy sterujące to też były 12AX7 / ECC83. Znacznie upraszczało to serwisowanie.  Oczywiście wszystkie lampy sygnowane były logo Fisher'a, a produkowane przez Telefunkena lub Philipsa. Era stereofonicznych amplitunerów lampowych FISHER-a zakończyła się w drugiej połowie lat 60-tych wprowadzeniem do sprzedaży modeli półprzewodnikowych z literką „T”.
Ilość wyprodukowanych przez The Fisher stereofonicznych urządzeń lampowych była ogromna i jest ich dość dużo na rynku „vintage”. Doskonała jakość produkcji i użytych podzespołów gwarantuje ich pracę przez następnych kilkadziesiąt lat.

   Strona Główna        Poprzednia strona        Kontakt

Odwiedzin