HISTORIA |
|
Wraz
z
zakończeniem II Wojny Światowej zaczęto wprowadzać do
powszechnego użytku rozwiązania konstrukcyjne i
technologie,
których wypadkową stał się dynamiczny rozwój techniki
audio.
Następnie w ciągu kilkunastu lat nastąpiło zakończenie
etapu
opracowywania i przyjmowania norm stereofonicznego sprzętu
o
wysokiej wierności. Największym rynkiem konsumenckim
drugiej połowy
XX wieku były Stany Zjednoczone, i tam też zaczęto masowo
produkować i sprzedawać urządzenia określane mianem HiFi
(od słów
high fidelity - wysoka wierność). Normy określane tym
pojęciem zostały zawarte dopiero w 1973 roku
niemieckim
opracowaniu/normie DIN45500 (wzorowano się na nich także w
innych
krajach). W latach
60-tych norm tych nie znano, ale znaczna część sprzętów
lampowych z segmentu amplitunerów ze znacznym
naddatkiem
te normy wypełniała. By jednak zacząć słuchać
muzyki z
wysoka wiernością musiało się pojawić parę nowych
technologii -
wynalazków:
Poza wymienionymi ważną rolę odegrały też inne innowacje jak opracowanie w latach 30-tych na potrzeby techniki filmowej i kinowej konstrukcji wzmacniaczy o szerokim paśmie przenoszenia, opracowanie głośników i kolumn głośnikowych o odpowiadającym im paśmie. Nie
byłoby jednak HiFi bez
stereofonii czyli przekazywania sygnału audio dwoma
kanałami. Jej
historia sięga lat 20-tych zeszłego wieku, ale dopiero w
połowie
lat 50-tych i na początku lat 60-tych pojawiły się
powszechnie
stosowane technologie takie
jak:
|
|
Powrót |
|